Krakau (herb szlachecki)

Krakau – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Na tarczy dzielonej w słup w polu prawym, błękitnym, jednorożec wspięty, srebrny; w polu lewym, czerwonym, grabie srebrne.

Klejnot - jednorożec wspięty, srebrny, między dwoma skrzydłami orlimi, czarnymi.

Labry z prawej błękitne, podbite srebrem, z lewej czerwone, podbite srebrem.

Nadany 4 czerwca 1555 Reinoldowi i Jerzemu Krakau z Gdańska. Herb powstał przez dodanie godła z herbu Grabie do herbu rodowego^[1].

Krakau.

Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Herb Krakau z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 140. ISBN 83-7181-217-5.

Odmiany hrabiowskie	Bielski Hrabia Gomoliński Hrabia Romer Hrabia Zamoyski Hrabia
Odmiany	Dzidowski Dziryt Geometer Gorłowski Hilchen Jelita II Jelita III Koźlakowski Manikowski Maszalski Morozewicz Natalis Niewiadomski II Serny Sienicki Słowieński Szczerbic Szydłowski Śliwicki Wielkołucki
Herby powiązane z Jelitami w inny sposób	Pskowczyk

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna